Isa Leroy

IJSKILLER

"Volgens mijn ouders was ik de mooiste en liefste baby van de hele wereld, maar wel ongelooflijk bewegelijk. Ik kon alleen slapen als de kinderwagen bewoog, dus dat betekende lange wandelingen en veel ritjes in de fietskar. Maar zodra ik kon lopen, liep ik graag zelf mee. Dat moest ook wel want ik werd al snel zus van drie broertjes en dat betekende dat er geen plek in de kinderwagen meer was en ook niet op een fietszitje." Vaak ging Isa naast haar moeder mee fietsen of skeeleren naar het dorp of naar haar opa en oma.

"Mijn moeder schaatste ook en haar laatste marathon wedstrijden, waren mijn eerste. Ik was er bij in haar buik." Vanaf haar 2e jaar had Isa haar eerste skeelers en skeelerde ze regelmatig." Bij ons achter het huis skeelerden we op de parkeerplaats bij schaats- en skeelervereniging ’t Griezeveen in Barneveld. Daar ben ik toen ik 5 was gaan skeeleren en in de winter ging ik schaatsen. Eerst in Utrecht bij ’t Griezeveen. Daarna sloot ik aan bij een wedstrijdvereniging, want spelletjes spelen op het ijs was niet mijn ding. Ik wilde hard gaan. Vanaf mijn 10e in Dronten bij Leisure World bij Lammert Grootoonk, waar ik een geweldige schaatstijd heb gehad tot mijn 13e."

"Op mijn 13e heb ik mijn knie verbrijzeld. Schaatsen zou er niet meer in zitten, gaven de artsen aan. Ik moest revalideren, eerst maar weer eens normaal kunnen lopen en zien dat ik mijn trapper van de fiets weer eens rond zou krijgen. Dit waren eerlijk gezegd al hoge doelen, want mijn artsen waren niet zo hoopvol. Twee jaar lang ben ik iedere dag naar Papendal geweest en heb ik daar gerevalideerd. Thuis ging ik hiermee door."

"Ik volgde op school in de lessen de instructie en ging daarna in het schoonmaakhok op mijn hometrainer proberen mijn knie weer te buigen, ieder uur weer en dat maanden lang. ’s Nachts zette ik mijn wekker en oefende ik dit met een elastiek. Ik heb een doel en daar ga ik voor. In oktober 2021 gaf mijn arts aan dat ik niet moest verwachten dat ik op hoog niveau weer zou kunnen schaatsen."

Twee en een half jaar lang had Isa gerevalideerd en alles op alles gezet. Geleefd als een topsporter, om haar doel te behalen. De woorden van de arts kwamen dan ook hard binnen. "Ik zag het even niet meer zitten. Wat moest ik nu doen? Haar ouders hebben haar schaatsen opgepakt en Isa naar de ijsbaan gereden. Doen waar je gelukkig van gaat worden was het meest belangrijkste. Die avond heeft Isa weer geschaatst en wist ze het 100% zeker: "Ik ga Nederland vertegenwoordigen op de Olympische Spelen. Waar een wil is, is bij mij een ijsbaan."

"Ik ben dat jaar rustig gaan trainen bij Carl Verheijen en Babette Berkelaar, mijn clubtrainers van schaatsclub Eemland. Daar heb ik echt veel geleerd! Carl moest dat jaar naar de Olympische Spelen als chef de mission en Wim Nieuwenhuizen bood aan om bij hem in de ploeg te komen trainen. Fantastisch hoe ik door Wim ben begeleid, eerst met 2 à 3 keer per week trainen. Afgelopen jaar heb ik voor het eerst een heel seizoen volop geschaatst. Andere trainingen heb ik verder eigenlijk niet gedaan."

"Ik weet wat ik wil, ben doelgericht, enthousiast en een ijskiller. Ik ben een technische rijder, want kracht moet ik nog trainen en ben enorm gemotiveerd om het beste in mijzelf naar boven te halen. De hoge snelheid die ik behaal tijdens het schaatsen geeft mij een kick. Ik wil graag het beste uit mezelf halen. Schaatsen in een sport waarbij je voor jezelf schaatst en traint met je teamgenoten. Deze afwisseling maakt mij dat ik iedere dag weer kan genieten van mijn sport en gemotiveerd ben."

Door haar blessure heeft Isa alleen nog maar geschaatst en gefietst. Qua trainingen kan ze zodoende nog enorm veel bijleren. "Ik moet hard werken aan mijn inhoud en daarnaast zijn er technisch ook zeker vele verbeterpunten, zoals mijn bocht."

Isa traint nu al met als grote doel het behalen van de Olympische spelen en als ijskiller zou ze ook graag de Elfstedentocht willen schaatsen, want die staat ook nog op haar bucketlist. "Gezond blijven en naar de Olympische Spelen gaan om daar een medaille op te halen, zodat ik mijn artsen en mijn omgeving kan laten zien dat ik het wel degelijk kan en Nederland laten zien dat je altijd in jezelf moet blijven geloven. In tijden van tegenslag, dan kun je de grootste stappen zetten! Hoofd omhoog, schouders recht en gaan!"

"Ik had een fantastische trainer, maar wilde meer in een groep trainen. Daarnaast heb ik nog weinig trainingservaring en bij TalentNED is alles geweldig voor elkaar. Zowel het fietsen, schaatsplanken, de krachttrainingen, het skeeleren en het allerbelangrijkste HARD SCHAATSEN !!!

Daarnaast was ik altijd enorm veel tijd met reizen kwijt en door nu in Enschede dicht bij de ijsbaan te wonen, hoop ik dat dat meer rust geeft." Isa heeft er enorm veel zin in!